1.15 cz 1.

Oczami Natalii.
- I co ? Jak wam się podoba ?
- Jest bosko. - miauknęłam wyskakując z samochodu. Z uśmiechami na twarzach podeszli do nas Malik z Jamesem.
- No w końcu. Co tak długo ? - Gordon pomógł nam wyciągnąć torby z bagażnika. Mulat podszedł do drugiego auta gdzie ładnie się ze wszystkimi przywitał.
- Stanęliśmy chwilę na postoju bo Horanowi zachciało się do toalety. - blondyn spłonął rumieńcem. - A wy dawno przyjechaliście ?
- Jakieś dwadzieścia minut temu. - ruszyliśmy w stronę paleniska. - Malik prawie dostał zawału ze strachu. Myślał, że mieliście wypadek.
- Ale coś mi się wydaję, że chodziło mu głównie o jedną osobę - powiedziała Nadia zerkając na mulata który wypytywał Olę i Paulinę czy wszystko okej, i parsknęła śmiechem. Chłopaki posłali sobie tajemne spojrzenia. - Wy coś wiecie ...
- My ? No coś ty. - prychnął Niall i usiadł na kłodzie. Po chwili przyszła pozostała szóstka.
- To może najpierw, rozłożymy namioty ? - zasugerowała Ola.
- Chciałaś powiedzieć, wy rozłożycie namioty ? - Harry pokazał na siebie i resztę chłopaków.
- Umiemy rozłożyć namiot Haroldzie. Nie żyjemy w średniowieczu. - brązowooka chwyciła tobołek z naszym tymczasowym ,, domkiem '' i podeszła do miejsca oddalonego o trzy metry od ogniska. - No. Tu będzie w sam raz.
Dziesięć minut później zabrałyśmy się za rozkładanie. Ale miałyśmy lekki problem z przytwierdzeniem śledzi do podłoża.
- Może pomóc, drogie panie ? - podszedł do nas Styles z puszką coli w dłoni.
- Nie dzięki. Księżniczki od dawna brudzą sobie rączki i jakoś od tego nie umierają. - powiedziała Paulina ocierając czoło z potu.
- Ale ... - Styles zrobił zagubioną minę.
- Ale cię zrobiły przyjacielu. - Malik zaśmiał się dźwięcznie.
- Tak to jest gdy chce się byś dżentelmenem. - mruknął lokowaty i odszedł od nas kąpiąc piasek.
- Jakby co to wołajcie. - mulat uśmiechnął się i poszedł za swoim przyjacielem.
- Dżentelmeni się znaleźli. - mruknęła pod nosem Ola i wbiła ostatniego śledzia. - I gotowe.
Ułożyłyśmy śpiwory i resztę rzeczy wewnątrz namiotu po czym poszłyśmy przejść się po okolicy.
- Czekajcie ! - stanęłyśmy. W naszą stronę biegł James z Niallem. - Idziemy z wami.
- Jeżeli chcecie. - posłali nam promienne uśmiechy i ruszyliśmy. Okolica była piękna. Wszędzie zielone drzewa a gdzie nie spojrzysz, widać ogrom jeziora.
- Jak tu pięknie. - westchnęła Nadia i przytuliła mnie.
- Dlaczego chciałyście z nami jechać ? - zapytał Jim. Od czasu do czasu zerkał na Paulinę która nie zdawała sobie z tego sprawy. Uśmiechnęłam się pod nosem. Tak ładnie by ze sobą wyglądali. Trzeba coś wykombinować ...
- Bo Styles mało co się nie rozryczał. - miauknęłam na co dziewczyny roześmiały się. Niall i Jim zmarszczyli brwi. - A tak na serio, lubimy was i pomyślałyśmy, że to będzie fajniejsza przygoda niż wylegiwanie się w domu.
- Uff. Już myślałem, że nas nie lubicie.
- Was nie da się nie lubić. - powiedziała Ola. - Zarażacie wszystkich dobrą energią.
- Nie jesteście tacy źli jak na początku myślałam. - dodała Paula.
- Ona nie była waszą fankę. - wyjaśniłam na widok zdziwionych min chłopaków.
- Nie mogłam zrozumieć, jak można leciii ... lubić. - posłałam jej groźne spojrzenie. - Piątkę dzieciaków w rurkach.
- Ej !
- Już tak nie myślę Irlandczyku, przeszło mi.
- Masz szczęście. - roześmialiśmy się.
Pół godziny później zobaczyliśmy sprzęt wodny. Przy brzegu jeziora stał skuter wodny i trzy łódki z wiosłami.
- Fajowo. Nie będziemy się nudzić. - blondyn poklepał siodełko skutera wodnego. Nadia usiadła na piasku i  zaczęła masować stopy.
- Nogi mi zaraz odpadną. - jęknęła. A no tak, nasza sportsmenka.
- Chodź, wezmę cię na barana.
- Dzięki. - Paula pomogła jej wstać a po chwili niebieskooka siedziała u niej na plecach.
- To możemy i .... AAA !
- Hej blondyneczko - James wziął mnie na ręce.
- Cześć. - burknęłam. - Przestraszyłeś mnie Gordon.
- Przepraszam.
- Eee .. a mógłbyś mnie wziąć na barana ? Bo tak mi nie wygodnie.
- Jasne. - uśmiechnęłam się a po chwili mocno trzymałam go za szyję. Zerknęłam na Alex która zapierała się, że złamie Niallowi kręgosłup jeżeli na niego wejdzie.
- Nie przesadzaj. No chodź.
- No dobra, ale jeżeli coś ci się stanie to nie każ mi mówić ,, a nie mówiłam ? ''.  - uśmiechnął się i wziął ją na barana.
- Leciutka jesteś. Ile ważysz ?
- Dam o takie rzeczy się nie pyta. - powiedziała. - Wio koniku ! - parsknął śmiechem.
Ruszyliśmy brzegiem plaży, śpiewając piosenki chłopaków.
Jakieś pięć minut później zobaczyliśmy nasz obóz.
Kiedy Louis nas zobaczył, zaczął się śmiać.
- Czego rżysz przygłupie ? Zazdrościsz nam, że nosimy takie piękne dziewczyny ? - na słowa Jamesa zrobiłam się czerwona. Odstawili nas na ziemię.
- No oczywiście. Zazdroszczę wam przepukliny ...
- Czy chcesz przez to powiedzieć, że jesteśmy grube ? - Ola oparła dłonie na biodrach.
- Co ? .... Nie ...
- Już nie żyjesz Tomlinson. - ze śmiechem przyglądaliśmy się jak nasza drobna przyjaciółka próbuje zamordować pana marchewkę.


No i jest rozdział.
Według mnie okropny, ale obiecałam dodać więc jest.
Mam do was dwa pytanie, kto według was do siebie pasuje ? A po drugie, jaka scena najbardziej utkwiła wam w pamięci ?
Do usłyszenia, pozdrawiam < 3